Oud en wijs

Een tweetal weken heb ik er echt van kunnen genieten kind te zijn, maar nu is die tijd voorbij. Een zware verantwoordelijkheid wacht me nu ik een jongere neef heb, Stinus. Ik ben niet langer het bedorven kakkenestje, ik moet er nu voor zorgen dat die kleine weet waar het om draait in de wereld. Ik ben hem dat even gaan uitleggen in het moederhuis. Let op mijn mature houding tegenover zijn werkelijk kinderachtige uitstraling. Die moet nog veel leren!














Wat betreft mijn steeds grotere honger naar het nieuws is het een groot geluk dat mijn vader een abonnement heeft op de Standaard, met informatie op mijn niveau én op mijn formaat. Ook in zo'n handige tabloid kan je toch algauw een paar volle luiers kwijt. Had ik al gezegd dat ik die luiers maar vies vind en er de voorkeur geef in de open lucht te zeiken? Helaas zijn de enige momenten waarop ik vrijelijk kan plassen die waarop mijn ouders mijn pampers verversen.
















Ondertussen maak ik mijn eerste uitjes in die toch wel ruige buurt van Antwerpen Noord. Maar wees gerust, dankzij mijn innemende uitstraling zijn we nog steeds niet gekoetsjackt. Evenmin heb ik zelf al oude vrouwtjes beroofd. Die kapotgebeten basketbal in mijn koets, dat is een spijtige vergissing. Ik dacht dat er melk in zat. Dat kan iedereen overkomen.