Mijn eerste fuif

Na 11 weken vond ik dat het tijd werd om eens uit te gaan. Een mens kan toch niet heel zijn leven thuis blijven. De 40 - jaar fuif van nonkel Frank en tante Katelijne leek mij wel een goede gelegenheid.

Ik heb mij vooraf maar goed opgemaakt. Je weet nooit wie je tegenkomt en met wie je naar huis gaat.



Op de fuif zijn ze mij dikwijls komen halen voor slows. Ik voelde mij Mr. Populair.



Maar al bij al werd er toch niet zo veel gedanst. Dat is niet moeilijk met al die ouwe zakken muziek die ze draaiden.


't Was goed, ook al ben ik dan toch met mijn ouders terug naar huis gegaan. Mijn papa is trouwens een watje. Hij was helemaal uitgeteld van die ene fuif. Ik daarentegen kijk al uit naar de volgende.